Γύρω της πολλά κ πολλοί.Όμως νιώθει...τίποτα.
είναι σαν να λείπει ένα πρίσμα απ'τη ζωή της,ένα πρίσμα που θα την κάνει να ανγνωρίζει ο,τιδήποτε της προσφέρεται,
ο,τιδήποτε δικό της , ο,τιδήποτε την κάνει να ζει καλά.Γιατί ποιο το νόημα της ζωής;Θηρευτής της χαράς είναι ο άνθρωπος,
αδηφάγος για κάθε τι που θα του χαρίσει ευτυχία.
χαύνα τα μάτια..κάθε βράδυ κοιτάει στον καθρέφτη κ βλέπει μια μορφή,τόσο άγνωστη και ξένη.Έχει μάθει τώρα πια..
κουνάει η μορφή τα χείλη ρυθμικά και λέει με θράσσος λόγια που 'μαθε από τον θείο Σωκράτη."Καληνύχτα μαλάκα,η ζωή έχει πλάκα."
βουίζει στ'αυτιά της συνεχώς κ αναρωτιέται"μήπως πρέπει κάποτε να δώσω τα δίκια στην άγνωστη μορφή;"
κι όμως...έ χ ε ι ν ό η μ α η ζ ω ή ;;;
